Een groot gedeelte van mijn jeugd woonde ik in het kindertehuis Maria Goretti. Ik wil heel graag de Gorettikapel gebruiken voor mijn expositie/tentoonstelling omdat mij hier vrijheid en ruimte geboden werd zodat mijn creativiteit geprikkeld werd. Deze kapel behoort tot het historisch erfgoed van Tilburg en was onderdeel van het kindertehuis. De keuze voor deze kapel is ook belangrijk voor mijn familie Timmermans die de liefde voor kerk en kapellen koesterde, kerkbeelden boetseerde en kerken of kapellen tekende en schilderde.
Zeker in een tijd van negatieve kritiek op kerk en internaten vind ik het belangrijk een positief geluid te laten horen.
Kinderen kunnen hun eigen kracht ontwikkelen om later een eigen weg te kiezen. Mijn doel is: u te laten zien en ervaren dat je - als je voldoende kracht en creativiteit ontwikkeld hebt- je het vermogen hebt om negatieve ervaringen om te zetten in iets positiefs, iets moois. Creativiteit stimuleren betekent het besef aanwakkeren dat er altijd een oplossing is voor elk probleem. Ik wil u graag meenemen terug in de tijd - naar het begin van mijn levensverhaal - en u aan de hand van foto’s, verhalen, tekeningen en de door mij geboetseerde beelden en schilderijen laten zien hoe ik dit gedaan heb.
Creativiteit is voor mij puur emotie: mijn gevoel omzetten in iets positiefs, iets maken met gevoel en passie en daaraan de liefde voor kleuren en de natuur toevoegen.
Ik sta nu aan de andere kant van de lijn: ik werk als pedagogisch medewerker in de hulpverlening en wil graag laten zien dat ieder kind zijn eigen weg kiest in de maatschappij ook al bewandelt hij kronkelwegen. Elk kind heeft kwaliteiten en talenten De kunst van de mensen om hem heen is om die kracht te zoeken in het kind en mee te helpen en te sturen in zijn ontwikkeling. Het is belangrijk om kinderen te leren omgaan met vrijheid, vrije tijd, ruimte en creativiteit. Geef het kind de mogelijkheid om fantasie en creativiteit te ontplooien in een omgeving waar het geprikkeld wordt: bijvoorbeeld in de natuur, bossen of duinen,laat hen experimenten. Ik vind het fijn dat ik die ruimte heb gehad en daar nu op een fijne manier op terug kan kijken. We grijpen zo snel naar de computer, de tv of kant en klare activiteiten.
Ik hoop dat ik met mijn expositie/tentoonstelling een stukje bewustwording kan laten zien en dat u uit mijn levensverhaal iets positiefs meeneemt.
De feestelijke officiële opening zal plaats vinden op zaterdag 13 oktober. Zondag 14 oktober staat in het teken van ‘ontmoeten ‘, met vooral aandacht voor ex-pupillen en ex-medewerkers van het Maria Gorettihuis. Ik wil u van harte uitnodigen om een kijkje te komen nemen op deze expositie waar ook activiteiten en workshops worden aangeboden voor groot en klein.
Beeldverslag: klik op een afbeelding voor vergroting en horizontaal scrollen.
Beeldverslag: klik op een afbeelding voor vergroting en horizontaal scrollen.
Hallo Zr Francisca,.
Hoe is het met u? Ik hoop dat u beide genoten hebben van de ontmoeting bij mijn expositie tentoonstelling; een puzzel van een mensenleven!!
Hoe is het met u? Ik hoop dat u beide genoten hebben van de ontmoeting bij mijn expositie tentoonstelling; een puzzel van een mensenleven!!
Ik ben het geheel nu aan het afronden, ook nog een heel karwei, maar ik kijk er met heel veel voldoening op terug. Het was een enorm succes!
Ongeveer 500 bezoekers, 2 beelden verkocht en heel veel publiciteit en nog mooier weer nieuwe ontwikkelingen voor de toekomst.
Ik kom hier ook een vraagje tegen van Leny frijters namelijk het volgende...
Men. Toonen uit Kaatsheuvel was een militair en speelde in de jaren 60 de sint, of dat klopt en of u daar nog iets van weet.
Ik hoor het graag. Hartelijke groet Yvonne Timmermans
Dag Yvonne,
Dank voor je brief! Na ons
bezoek aan jouw tentoonstelling heb ik al tamelijk vlug naar Carla gemaild,
maar ik had dat natuurlijk ook meteen naar jou moeten doen. Verzuim van het
goede...
Onze indrukken van dat bezoek
waren buitengewoon goed! Wij zagen niet alleen jouw opengebloeide creativiteit
in je beelden en schilderwerken, maar hadden prachtige ontmoetingen met
volwassen geworden kinderen - o.a. opa's en oma's - die hun jeugd voor een deel
in ons kindertehuis hadden doorgebracht. En dan is het allermooiste als je
merkt dat ze gelukkig zijn! Vooral over Lodie, nu John, Put heb ik mij
verbaasd. Met zijn handicap (doofheid) is hij nu een krachtige man, die al 34
jaar getrouwd is, een zoon heeft en een kleinzoon. Vol trots liet hij mij dat
kindje zien op een foto. Zijn vrouw stond naast hem.
Ik merk wel dat de meisjes,
die bij zuster Avelina in de groep waren, en zij was het die het begin van het
Margohuis meemaakte, een band hebben behouden. Zr. Avelina was een moeder voor
die opgroeiende meisjes van toen. Zij had een hart voor ze, maar kon ook best
streng zijn. De zusters moesten eigenlijk zowel de moeder als de vader
tijdelijk vervangen. Een vaste hand kon geen kwaad. Jaren later, als ze in
Sittard haar bezochten, wist zuster Avelina nog veel te vertellen over hun
jaren in het Margohuis en dat vonden de 'meisjes' (intussen moeders of zelfs
oma's) heel bijzonder.
Ik vond jouw expressieve
beelden en schilderijen heel goed. Vooral dat grote beeld bij het binnenkomen
van de zaal, die open handen en heel die houding, echt bijzonder. Heb je dat
beeld verkocht? En bij het vijvertje lag de vrouw met haar baby. Ook heel goed
weergegeven. Omdat je tevoren er een foto van had gezet op de brief dacht ik
dat het een groot beeld zou zijn. Toen ik het dus zag dacht ik"Hé, het is
een klein beeld." Waarschijnlijk heb je dat ook verkocht?
Mij heeft ook de levensboom in
de hoek getroffen, met de mens die vanuit een totaal gesloten houding,
opgesloten in angst, verlatenheid, droefheid, zich langzaam ontwikkelt en opent
naar het licht in vrijheid.
De schilderijen heb ik ook met
aandacht bekeken. Je hebt de gave om ogen te laten spreken. Dat is een kunst.
Wat fijn dat je zoveel gaven in je hebt en waarmee jezelf en anderen blij kunt
maken. Kunst is een verrijking voor de maker en de schouwer.
Natuurlijk was het ook erg
leuk om oud-collega's te ontmoeten. Er waren er best veel. Zuster Ferdinanda
was wel erg achteruit gegaan in een paar jaar tijd. De parkinson zet nu echt
door. Daarom was het zo geweldig dat ze gekomen was, dank zij de hulp van Anna Kalkman. Die laatste heeft er ook
veel van opgestoken voor de
tentoonstelling van Teresa van Avila in 2015.
Wat was er veel belangstelling
voor de filmpjes van vroeger! En ook voor de stapels foto's op de tafel. Wat
een goed idee om daar ruimte voor te scheppen.
O ja, dit wil ik ook nog even
zeggen. Wij werden zo leuk ontvangen door je vriendin in de gang naar de zaal.
En wat orgineel om te versieren met herfstattributen: bladeren en dennenappels.
Kortom, een geslaagde
Tilburgse middag!
Dank voor je grote inzet!! Wat
fijn dat er weer nieuwe ontwikkelingen uit zijn voortgekomen en dat er veel
publiciteit is geweest. Vijfhonderd bezoekers is veel, hoor!
Wat sinterklaas betreft: mij
is geen sint bekend die Toonen heet. Ik heb geen ideel wie in die jaren Sint
was in Maria Goretti. Zelf ben ik twee keer goedheiligman geweest voor de
kleuterschool op verzoek van zuster Gaudentia. Maar toen een van de kleuters
mij in het tweede jaar herkende als de zuster die 'aan de poort was' (daar zal
ze mij gezien hebben) heb ik het niet meer gedaan. Maar wat was het leuk om die
oogjes van de kinderen vol vreugde en verwachting naar je te zien kijken!
Beste Yvonne, het is een heel
verhaal geworden. Jouw tentoonstelling was voor ons twee een heel fijne
ervaring. Nogmaals bedankt voor de uitnodiging en heel hartelijke groeten van
mij en zuster Marie José,
zr. M. Francisca
